روايات و مساءله امامت حضرت مهـدى (ع )

روايات و مساءله امامت حضرت مهـدى (ع )

روايـاتـى كـه بـه طـور اجـمـال و تفصيل بيانگر امامت حضرت صاحب الزّمان ، امام دوازدهم حضرت

مهدى (عج ) از ائمه اهل بيت (عليهم السلام ) رسيده بسيار است كه در اينجا، قسمتى از آنها

خاطرنشان مى گردد:

1 ـ ((ابـوحـمـزه ثـمـالى )) مـى گـويـد: امـام بـاقـر (عـليـه السـلام ) فـرمـود:((خـداونـد مـتعال

محمد (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) را به سوى جن و انس (به عنوان پيامبر آنان ) فـرسـتـاد و

بـعـد از او، دوازده نـفر وصىّ (براى او) قرار داد، كه بعضى از آنان از دنيا رفـتـه انـد و بعضى مانده اند

و هريك از آن دوازده وصىّ داراى سنّت و برنامه مخصوص به خود است ، روش اوصيايى كه بعد از

رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) آمدند و مـى آيـنـد همچون اوصيا حضرت مسيح (عليه

السلام ) است كه دوازده تن بودند و امير مؤ مـنـان عـلى (عـليـه السـلام ) (در زهـد و عـبادت و

ساده زيستى ) همچون حضرت مسيح (عليه السلام ) بود)).

2 ـ ((حسن بن عباس )) از امام جواد (عليه السلام ) و او از پدرانش تا اميرمؤ منان على (عليه

السلام ) نقل مى كند كه رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) فرمود:

((آمـِنـُوا بـَلَيـْلَةِ الْقـَدْرِ فَاِنَّهُ يَنْزِلُ فِيها اَمْرَ السَّنَةِ وَاِنَّ لِذلِكَ الاَْمْرِ وُلاةٌ مِنْ بَعْدِى عَلِىّ بْنِ اَبِيطالِبٍ

وَاَحَدَ عَشَرَ مِنْ وُلْدِهِ)).

((بـه شـب قـدر مـعـتـقـد شـويـد؛ زيـرا در شـب قـدر، كـار (تـقـديـرات ) سال فرود مى آيد و براى آن

كار، بعد از من زمامدارانى هست كه عبارتند از: على ابن ابى طالب و يازده نفر از فرزندانش )).

3 ـ امـيـرمـؤ مـنان على (عليه السلام ) به ابن عبّاس فرمود:((شب قدر در هر سالى ، وجود دارد و

در آن شـب ، كـار (و تـقـديـرات ) هـمه سال فرود آيد (و مشخّص گردد) و براى اين كار، بعد از رسول

خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) زمامدارانى مى باشد)).

ابن عباس عرض كرد:((آن زمامداران كيانند؟)).

امـام عـلى (عـليـه السـلام ) فـرمـود:((مـن و يـازده نفر از صلب من هستند كه آنان امامانى مى

باشند كه فرشتگان با آنان همسخن شوند)).

4 ـ در حـديـث ((لَوْح ))، آمده كه جابر بن عبداللّه انصارى مى گويد:((به حضور حضرت فاطمه زهرا

(سلامُ اللّه عَلَيها) دختر رسول خدا (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) رفتم ، در نـزد او لَوْحـى (صـفـحه

اى ) بود كه نامهاى اوصيا و امامان از فرزندان او در آن (نوشته شـده ) بـود، آنان را شمردم يازده نفر

بودند، آخرى آنان حضرت قائم (عليه السلام ) از فـرزنـدان فـاطـمـه (سلام اللّه عليها) بود نام سه

نفر از آنان ((محمّد)) و نام سه نفر از آنان (على ) بود)).

5 ـ ((ابـوهـاشـم جـعـفـرى )) مـى گـويـد: به امام حسن عسكرى (عليه السلام ) عرض كردم :

((جلالت و هيبت شما مرا از سؤ ال كردن از شما باز مى دارد اجازه مى دهى از شما سؤ الى

كنم ؟.

فرمود:((سؤ ال كن )).

عرض كردم : اى آقاى من ! آيا فرزند دارى ؟.

فرمود: آرى .

عـرض كـردم : اگـر بـراى تو پيش آمدى شد (و از دنيا رفتى ) در كجا از آن فرزند سؤ ال كنم ؟

فرمود:((در مدينه )).

6 ـ ((عمرو اهوازى )) مى گويد: امام حسن عسكرى (عليه السلام ) فرزندش را به من نشان داد و

فرمود:((هذا صاحِبُكُمْ بَعْدِى ؛ بعد از من اين است صاحب و امام شما)).

7 ـ ((عـمـرى )) مـى گـويـد:((امـام حـسـن عسكرى (عليه السلام ) از دنيا رفت و فرزندى از

خودش بجاى گذاشت )).

8 ـ ((ابـوالقـاسـم جـعـفـرى )) مـى گـويد:((از امام هادى (عليه السلام ) شنيدم مى فرمود:

جانشين من حسن است و حال شما درباره جانشين بعد از او چگونه است ؟)).

عرض كردم : قربانت شوم ! از چه نظر؟

فرمود:((شما شخص او را نمى بينيد و ذكر نامش براى شما روا نيست )).

عرض كردم : پس چگونه او را ياد كنيم ؟

فرمود: بگوييد:((اَلْحُجَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ؛ حجّت از خاندان محمّد (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم ) )).

* * *

ايـنـهـا روايـات اندكى از نصوص بسيار بر امامت امام دوازدهم (عليه السلام ) بود، كه از ائمـه اهـل

بـيـت (عـليـهم السلام ) نقل شده است و روايات در اين راستا بسيار است كه حديث شـنـاسـان

شـيـعه ، آنها را در كتابهاى خود تدوين و تنظيم كرده اند، يكى از آنها كه به طور مشروح ، آن

احاديث را در كتابى جمع آورى نموده است ((محمد بن ابراهيم ، ابوعبداللّه نعمانى )) است كه در

كتاب خود به نام ((اَلْغَيبة )) (غيبت نعمانى ) آن روايات را آورده است ، بنابراين ، در اين كتاب نيازى

به ذكر آنها به طور مشروح نيست .